Светоста на нашиот телесен имиџ, заедно со ирационалните табуа во врска со сексот и смртта по сѐ изгледа се најупорните анахронизми на мислата во индустриската ера. човечкото суштество на иднината можеби ќе биде био-компјутерски хибрид со облик каков што ќе се посака, или “електронски ентитет” во дигиталниот инфо- универзум.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Покрај авторите и книгите што ги набројав погоре, безброј геј- мажи напишале учени, занимливи, дивни подробни студии за холивудската кинематографија, за бродвејскиот мјузикл, за великата опера, за класичната и за популарната музика, за стилот и за модата, за внатрешното уредување и за архитектурата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А тој настран начин на чувствување – тој настран субјективитет – се пројавува преку еден особен, дисидентски начин на поврзување со предметите од културата (филмови, песни, алишта, книги, уметнички дела) и воопшто со културните форми (уметноста и архитектурата, операта и музичкиот театар, поп- и диско -музиката, стилот и модата, емоцијата и јазикот).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Во блиска иднина, методите на информатичката технологија, молекуларниот инженеринг, биотехнологијата, нанотехнологијата и квантното дигитално програмирање, можат да овозможат создавање на материја, целосно детерминирана од индивидуалниот ќеиф, стил и сезонската мода.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тоа имплицира истенчена чувствителност, повисок естетски усет, особена чувствителност за стилот и за модата, нестандарден однос кон предметите од главнотековната култура, отфрлање на обичните вкусови, како и критички поглед кон стрејт- светот и некоја заедничка колективна, но, сепак, посебна визија за она што навистина е битно во животот.8
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
За системите на писмо може да се зборува врз основа на графетички фактори, како што се големината, стилот и конфигурацијата на симболите, или смерот на пишувањето; но ова не ни помага да ја разбереме суштината на графемите и како тие се употребуваат.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)