Но тој видел дека сепак му кажува нешто со брз поглед. Што? Она во што верувал.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Вечер, шепотел со треска во грлото и ќе стоел до стемнување неподвижен ако од куќата не излегло потпирајќи се на крив стап старчуле што можело да се собере во чобански тагарџик: жива играчка за деца, ништо друго.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)