стега (имн.) - во (предл.)

Сокол Мечевски, во разговорот со Татко, на чардакот, и само таму, се ослободуваше од позитивистичките и од идеолошките стеги во тртирањето на конверзиите, врз основа на сиџилите.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Рада стана заложник. Беше пленик оставен, но надгледуван во магепсаниот круг на пеколот. Ѝ остана само малку сила која ја трошеше во размислата како да се извлече од стегата во која се наоѓаше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)