стварност (имн.) - наспроти (предл.)

Во него односот кон стварноста се набљудува како однос кон раскажувачката материја, односно - во поширока смисла - како однос кон објективната стварност наспроти вистинитоста на самото раскажување.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)