Скопје беше празно, а моето срце полно, исто како што побарав во молитвата.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ја запали и ја засолни со дланките. Í се чини дека седи крај печка во која огнот баботи како големо златно срце полно со љубов; во секое догорче спие по една ѕвезда, една желба.