срце (имн.) - нејзин (прид.)

Ајде, фудул Митро, мори, При твојата мака... Но како нож му го параше срцето нејзиниот одговор, кој беше го поместил самиот Тоше во последниот стих и тој со натажен глас го заврши.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А била убава, велат Луман по лика на неа личел, иако ни трошка од срцето нејзино не останало.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)