средба (имн.) - со (предл.)

Сега на бината козарите ја очекуваа првата средба со градските власти и партијата...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Уште при првата средба со господинот што раководеше со развојот од овој вид во државата, јас му реков дека треба, тоест дека мора да се направи овој водовод.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Сега е веќе почеток на ноември, би било добро да се завршат работите до зимата, но и самиот, уште пред било каква средба со изведувачот, се сомневав.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Откако ќе се изминат шеесетина прозаични километри, доаѓа средбата со Букурешт, за кој велат дека е „мал Париз“.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
„Не, фала му на Севишниот, не”, рече тивко Елеазар Корео.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Ова не се времиња за средби со Евреи, макар и од школски денови”.  „Тоа може да важи за други места, Ели”, рече Карер.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во текот на првата средба со психијатарот, тој кон него почувствувал жесток презир.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Можеби при средбата со другарките на првиот училиштен ден девојчињата ќе раскажуваат за мене...
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Толку траеше средбата со Ататурк Длабоко во ноќта, Ататурк замина.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Заради нив тој метафизички коридор е отворен за поетската средба со смислата од која се раѓа симболистичката напнатост во модерното битие на стихот.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Сега спомнувајќи си за таа средба со протиница Никола почувствува како му минува некакво блаженство по жилите.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Растргнат од многубројните неуспешни обиди да направи слика, сликарот сега првпат осети нејасна радост од средбата со онаа непозната мома, која секое утро поминуваше со својот сад, му пожелуваше добро утро како на стар познајник и си одеше пак нагоре тихо, незабележано...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бојан долго не заспа. Веќе ја доживуваше во мислите претстојната средба со своите родители, веќе се замислуваше повторно во родителскиот дом, во училиштето, меѓу другарите.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Хотелот се испразни како коњушница пред трки - поетите беа заминале по попатните градови на пладневни матинеа и средби со читателите пред да се соберат вечерта во главниот град на поетскиот митинг и приемот во чест на Златниот венец.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ако тргне надолу, по патот покрај брегот, набргу ќе избие на границата, а не беше особено страден по средби со властите и нивните органи, а не гаеше ни тајни копнежи за бегство по Америки; ако појдеше нагоре, над низата викендички меѓу скоквите и желките, отаде голиот рид ќе се изгубеше во фронтовските ровови од Првата светска војна, низ кои уште можеше да се сопнеш од некоја рѓосана граната или барем на закопани чаури, од пушки до топови - за што инаку требаше да си подготвен, а не вака разгаштен за летување.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Тоа беше потег со цел, сосема прагматско движење; тоа е она што ги инхибира младите мажи при средбата со искусни жени; кај мене, таа инхибиција се засили и со оној добро познат наивен младешки гнев кој доаѓа од агонистичката, речиси спортска свест дека не си прв; тоа многу потсетува на наивното убедување на младите уметници дека се оригинални, дека се први и дека ќе напишат нешто сосема непознато и неочекувано, заблуда од која потем тешко се ослободуваат и страдаат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Тагуваше отец Стефан како и секој завидливец при средбата со поголеми од него, не забележувајќи дека им е рамен; снеможуваше кога ќе видеше на себе рамни, сакајќи предност и власт над нив; се тресеше од страв при погледот на помалите од него духом, плашејќи се да не се израмнат со него, и дури, да не го надминат.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Знам дека моите објаснувања не нудат многу.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Знам дека може да ви изгледа чудно - реков - но при сегашнава раздалеченост од сите тие разговори можам да тврдам дека средбите со замислените татковци не се остворуваа само во тие случаи кога не ќе го совладавма пределот на она магливо заскитано време што секогаш талкаше помеѓу мене и нив.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нивото на неговата собрана храброст ја достигна потребната решителност, за првиот исчекор, кон средбата со себеси и во тој миг, со помалку сомнеж, се осмели да се нурне во откривање на тајните на сопственото битие. Пред вратата на сопственото огледало!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Кога го читаше Бајрон почна да накривува, после Бодлер ја обои косата во зелено, а средбата со загадочните Франц толку го потресе, што веднаш на Вера својата платонска љубов од женската гимназија, отпочна да ѝ пишува долги писма, насловени со „Милена“!
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во расказот се зборува за средбата со нечистите сили симболизирани со заумни свадби, уплашени коњи и ѓаволски јариња.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ви веќавам дека ќе го сторам дури и она што не ми е по силите за да ја овозможам средбата со Ѓорчета.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
А непрекинатите соништа за неговото влегување во селото, за средбата со првиот човек, и за неговото пристигнување дома, во кои тонеше сиот овој како вечноста издолжен ден, покриваа сѐ и остануваа единственото, што можеше да го знае.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Проретчија и средбите со Рада. Во Скопје одеше само двапати во месецот. Но, работа немаше.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се сети на првата средба со оваа жена, тогаш ја поистовети со змија.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада одвај ја слушаше. Се прашуваше дали нејзиното срце е доволно силно за средба со судбината.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не можеа уште да се ослободат од силниот впечаток на ненадејна средба со виделината.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А патувањето низ животот ми покажа дека на мажите секој првпат им е фрка и дека, од силна желба и фантазирање, додека не си ја обележат територијата, лесно може да им се случи да се спремаат за „романтична“ средба со вино и свеќи, одбрана музика за која им требало истражувачко испипување на Ф Б и опсервирање на пленот, кој, колку повеќе ги одбива или ги држи на дистанца, толку повеќе им ја јакне потребата од докажување, а сето тоа да заврши само како романтична.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
О, Боже Господе! И ова да ти биде најсреќниот и најтоплиот момент кој со зборови не се опишува, по кој следи средбата со човечето кое потаму низ годините ќе биде најважното нешто во животот ваш, дојден на најтешкиот и најболен начин на светот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Сепак, во случајот со Црни овци, имаме средба со она што ние, крајно опширно и начелно, го подразбираме под модернистички расказ.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тогаш тој се наоѓал во Стразбур, каде што два настани оставија на него голем впечаток: средбата со Хердер и погледот врз катедралата.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Усвитената зеница на синото небесно око рамнодушно се вргалеше во пустелијата на која бев.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Средбата со осмокракиот волшебник ги надминуваше сите чуда што дотогаш сум ги доживеал или, најпосле, што сум ги сонел.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Овде со солзи на очите му се исповедала за патот, за пречекот, за средбите со сестрите, браќата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
15 Поминаа денови, неколку недели, Петар го живееше своето секојдневие помеѓу домот, училиштето и средбите со пријателите најдобро што знаеше и умееше, во своето тајно, тивко страдание.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Пред секоја средба со Јасер Арафат чувствував длабока, необјаснива потреба да се видам со сето семејство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Колку што повеќе ја покажував својата налудничава храброст, јас како да сакав да ја доближам мојата мајка, татковината, а во суштина, итајќи кон Картагина, кон дипломатскиот подвиг, јас ја одложував средбата со својата Мајка, која ја задржував во мислите со зборовите кои одамна се готвев да ги напишам!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Не можев во сеќавањето да се ослободам од последната средба со Мајка по заминувањето во првата дипломатска мисија!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Татко, му велеше, бездруго поучен од цариградското време, од големите средби што ги имаше тогаш со вујко си Фетхи Беј Окјар, како и една куса средба со Мустафа Кемал Ататурк, оти на Балканот се вестат тешки времиња, кога спасувањето на голиот живот, животот на чедата е неодложниот императив.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Големиот палестински поет Махмуд Дарвиш, мојот дамнешен пријател ми остана последната жива врска со Арафат, да ми сведочи за него, за нивното политичко разидување, сѐ до времето кога го изнесоа на смртната постела од бетонскиот кафез-резиденција...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
На сите страни се вознемирени за нашата иднина!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Рано појдов кон Картагина. Раиз беше сѐ уште во градината. Го водеше својот бој со дивите билки. И не ме забележа. Беше како дел од градината.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Требаше да постои голем повод за средба со него.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И така претседателот Франсоа Митеран на последната средба со Бургиба, му префрлува на стариот волк дека земјата, и покрај тоа што оствари голем цивилизациски и економски напредок, создаде високи технократски елити кои успешно комуницираат со европските институции, посебно со француските, меѓутоа земјата уште повеќе би напредувала доколку и реално во неа заживее мултипартиската демократија.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Средбата со Сојузниот министер беше последна во мојот дотогашен дипломатски итинерер.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Последната средба со поетот Махмуд Дарвиш ја имав кон крајот на 2007 година во Струга кога тој се овенча со поетскиот Златен ловоров венец на поезијата, вредувајќи се меѓу поетските великани во светот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во ановите каде што свраќаа, секој од нив имаше по некоја средба со кирајџиите патници, а тие секогаш расправаа по нешто интересно од згодите по долгите патишта.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Уште при средбата со него во Долнец, забележав дека во него се кошкаат еден опсесивен собирач на голи факти и еден љубопитен посматрач на туѓите судбини, полн со емпатија.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Во автобусот, Елена не можеше да се поврати од шокот што го доживеа при средбата со Марија.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тие, задржани во првичниот, автентичен облик, со сосема мали, најнужни интервенции во по некоја песна, се стихови на мојата младост, како спонтан израз, згустен, на доживената болка, на помнењето на средбата со мртвиот Рацин и на првата возбуда од средбата со неговите стихови.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Ваквото чувствување и ваквиот поетески пристап во дамнешните стихови својот корен, како што истакнав веќе, го имаа во мојата младост, при мојата прва средба со Рацин и сеќавањето на неа.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Средбата со мртвиот Рацин, кога пролетта на 1945 -та неговите другари и соборци го носеа од Бистра и Лопушник, од Кичево, од Гоствар, од Тетово и Скопје во неговиот роден град и во неговиот вечен дом на Велешкиот рид.
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Оние зборови на тој таму од темницата во кој имаше болка од средбата со Македонијата и жал за оставената плодна земја, за швапските куќи, за дебелите свињи кои во ова време се претвораат во леано месо и колбаси што потоа се залеваат, се сврнгисуваат со топена сланина, буричкаат во сите незаспани и го падат сонот.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Со тек на време све е ОК, освен малата нелагодност при случајната средба со проамерички настроените Реднекси (и по некој Хилбили).
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Мајка се радуваше на средбата со својот постар брат Илјами, со својот полубрат Бубуш, ја запознаа неговата сопруга Афрдита, од славното семејство Упи (Ypi), ученичка во францускиот лицеј во Корча и дипломка во Италија.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
И така, како што одминуваа годините на мојот живот, Мајка ми беше сѐ поблиску, сѐ до миговите кога средбата со неа се преточи во оваа книга.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Татко, кога заминале за Италија, можел само да препостави, но не ѝ да поверува, далеку од тоа, дека делегацијата на албанските жени би можела да биде примена од грофот Чано, тогаш, впрочем, министер за надворешни работи, а не била исклучена ни средбата со Мусолини. – Нашата средба со грофот Чано може да биде опасна за семејството во сите времиња.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Стара, толкупати доживеана средба со познати предмети.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Знаеше дека операцијата и истрелите по него не беа сон но од криењето во урнатата куќа до средбата со црниот агент се протегаше темница без дно во која тој мора да бил мртов.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
уште еден домат или за двосмислената свежина на дистанцата во пишување …додека ја дочитував трудољубивата писмена задача на вашиот критичар против новата проза објавена во последниот број на вашето ценето списание се сетив на една од ретките средби со дебелиот кој по сто и осумнаесет дена и ноќи во истамбулскиот затвор и четириесетина килограми помалку си мезетеше сѐ уште со истиот прекар и со истиот апетит двојна салата од домати…
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Подготвувам прилог за мојата емисија во врска со годишницата продолжувате со објаснувањето што никој не го бара од вас.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Имам два различни податока, го пронаоѓате наеднаш спасоносното прашање и го сместувате во широко разбрануваната насмевка во која сте спремни да ги потопите сите грди помисли што ви се појавуваат со неочекуваната средба со познајницата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
На моите долги прошетки покрај рафтовите, продолжи тој, во средбите со книгите, (имајте предвид: на овие катови се пренесени речиси сите знаења што им пречеле на некогашните поробувачи поради идеите застапени во нив) се среќавав и со таа веќе спомната вечност на вистините.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
При средбата со девојката, и покрај болките на кои со денови укажуваше додека ја молеше судбината што побрзо да го истакне својот суден знак и да го објави свршетокот, тој бесрамно ќе побрза да ја замоли истата таа проклета судбина да го одложи за неколку мигови приоѓањето на неминовноста.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Планините на сабајле треба да се лижат штедро, скокотливо, одвнатре по преслапите, по пресеците, по вршниците дал-господ јазици и за на небо и за по земја и под, и над, и пред и по треба да се диши длабоко, однапред да се ублажи налетот на дневниот молк сѐ до следната средба со ноќната граматика.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Веслајте кроце, да не биде премногу кратка средбата со убавото да не би да избегам од себеси, заврзете ме - имаме што да си кажеме јас, Сцила и Харибда! ..............................
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Дали е тоа последната средба со другиот? И името нејзино дури е неизвесно.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Средба со чудото. Скапоцена надеж на играта.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
И средбите со најблиските секогаш ѝ беа кратки.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Не ѝ е криво што во тоа стрниште не најде ни шесторедица ни црвенка.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Крстовица го одврза торбичето и го подаде преп лицето на Кузе велејќи: - Ете, троа пченичка собрав...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Таа насобра неколку грста и напреку тргна по угорнината.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Еден таков момент за мене беше приликата во која заедно со еден пријател посетив некаква спиритуалистичка средба со многу луѓе во еден чуден дел од Глазгов.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ниеден од нас не познаваше никого таму; колку што знаевме, ни нас никој не нè познаваше.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Свратил, како што рече, онака, случајно, на минување при враќањето од средбата со некој нивен Сергеј, образован и умен кој специјално и со задача пристигнал од Скопје.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Разговаравме со него надолго и нашироко“, објаснува Иван Степанович а со оние свои црнки, поситни и од најмалите бубалки, лази по собата, бара стол на кој ќе го спушти малото тркалезно тело.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Треба што поскоро да се осами, да се одмори од утрешната средба со Тиранинот – Чудовиште.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
На закажаната средба со идната љубена отиде со потрошена залиха на солзи.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Со цел да се обезбеди легитимитет за „уметничките дела“, на крајот тие беа изложени во етаблирана уметничка институција. 54 6.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Средби со различноста „Ова е Србија!“ „Ова е пошта, будало!“
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Но, средба со Французинката немаше како за инает.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
На Влатко ова му беше прва непосредна средба со писател. Стоеше фасциниран...
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Елен Лејбовиц Ce 8 mai 2001 Monsieur, Hier, les mdiаѕ parlaient dunbаllеt diрlоmаtiquе Skopje, tandis que se htаiеnt M. Robertson et Solana la rencontre du President Trajkovski. Certes, cebalet diplomatiquе est lexpression соnѕасrе, mais je nаvаiѕ jamais rаliѕ јuѕquе-l combien cocasse est le tableau quеllе vоquе. On est loin du Lас des суgnеѕ. Enfin, dfаut de gracieux entrechats ces dаnѕеurѕ pourront реut-trе continuer рrѕеrvеr lеѕѕеntiеl. Ici, en France, аuјоurdhui on ftаit la victoire du 8 mai 1945!!! Ainsi va le mоndе Et јеѕрrе quun jour il y aura en Mасdоinе la ftе dunе Concorde сlbrеr. Hlnе Lejbowicz 14 мај 2001 г.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Вчера, во медиумите се зборуваше за вистински дипломатски балет во Скопје, додека г.Ричардсон и г.Солана брзаа на средба со претседателот Трајковски.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Првото нешто што го направив кога се вратив дома беше мојата средба со Филип.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Остануваше нем пред нас, неговите деца со него­вото херојско време од младоста, за средбите со својот вујко Али Фети Окјар, за средбата со Мустафа Ќемал Ататурк.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Почнуваше нашето фантомско патување од музеј во музеј, од сцена на сцена, оневозможени за средби со обичните луѓе, со нашите блиски.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Средбата со Љакета сепак ги подослободи.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Него девојките го сакаа, не му недостигаа посакувани средби со нив, но тоа беа средби зад грмушка, зад агол, крај бандера.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
На неколкупати, во текот на тие денови од престојот во Брезница, авторот доаѓаше на сретсело „на чека“, како што би се изразиле ловџиите, заради блиска средба со својот истоименик Едо Бранов селанецот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Пела не покажуваше страв поради средбата со многу деца, туку, напротив, радост дека освен Дончо на Чана ќе има и други деца за другарчиња.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Во Букурешт имав повеќе средби со претставници на Црвениот крст на Романија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И сепак те одбегнував, зашто ме плашеа честите средби со тебе, ми ја ослабнуваа волјата, ми ја смекнуваа десницата, зашто ти ми беше единствената врска со животот, а не требаше ништо да ме врзува со него.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)