срам (имн.) - ќе (чест.)

„Ама јас како измеќар на Алах ќе речам, зар таков срам ќе сториме?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Вујкото, ограбениот маж, кога си дошол на себе и кога сфатил колкав срам ќе јаде во селото ако се врати без жената и штотуку роденото, кон грабнувачите ја насочил полицијата.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Седи на клупата и гледа во некоја жена што седи на клупата подалеку од него накај паркот; да е жената поблизу, можеби од страм ќе го отргне погледот од неа и нема вака почесто и подолго да ја гледа, да го држи погледот вперен во неа.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Страм — не страм ќе му реча: на него на Толета Кулиќево“ си је во себе кога се бришеше и таа со она ново шамивче и гледаше да ги допре напрчени устенца баш на она место тој ги допре малку пред неа неговите. Не малку се сневесели, дури и натажи, кога го виде Толета да повраќа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Поразот е тука, а ти ми бегаш волшебнику; и знаеш, врагу, сега: без срам ќе сторам сѐ , без трошка почит сѐ за твоите потсмешливи очи.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Сама ќе си се фатеше како јасно зборува, како ги дрдори зборовите, и од срам ќе се вцрвеше, како Кети да ја прекоруваше дека е дрдорка.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)