споменик (имн.) - се (зам.)

Споменикот се извишуваше над Веселчани, над Потковицата и беше свртен натаму, преку Битолско Џаде, накај Алинци.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Освен тоа, во дел од кириличните споменици се појавуваат глаголски букви, што укажува на фактот дека истите се препишувани од постар глаголички изворник.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но, мегаломански споменик се издигна во сенките, на тревникот... ко вулканска маса го исполни просторот, Софија!...
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Божем мора да се познава дека споменикот се однесува на загината жена.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)