сој (имн.) - на (предл.)

Се виде дека човекот не е од сојот на газдата на арабаџиите, се гледа дека е еснаф човекот му дошепна Афз Б. на Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Гискар е едниот од нив. Во сојот на Александар, Цезар, Атила...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Остави - реков. - Јана ми ја одзеде првата љубов.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Од сојот на кучките - ме префтаса помеѓу гробовите гласот на Катерина. - Што наоѓаат кај неа мажите?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ќосето собрало брашното и го сипало сето во казанот, ѓоа за да месит погача, ама не замесило тесто, туку се сторила кнока каша како за тури - подпечи или за питулици (зашчо брашното било малу спроти водата).
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Детето тој час познало измамата си, ама немало веќе шчо да чинит: житото било растоарено - сакало, нејќело, останало да сомелит брашното.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Ете - рекло детето - пилето паткино, ако и малоо, ама пливат и не се удај, оти је од сојот на патките.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Тоа е веќе едно ново време, време кога и конференциите и Месната и Тацко Настејчин и малите селски агитатори наеднаш како да потемнеле, заостанале зад животот кој навлегол во нови колотечини, кога виталниот сој на жителите на Пасквел започнува масовно да ја напушта долината, не обѕрнувајќи се на минатото и итајќи кон својата иднина.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тие им припаѓаат на сојот на оние кои самите ќе си го забележат крајот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби токму сознанието дека можеби и јас му припаѓам на сојот на невидливите се почувствував послободен.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)