Бугарскиот трговски агент (дипломатски претставник) во Солун А. Шопов, „засрамен“ што неговите „Бугари“ ги извршиле атентатите, разгласил во градот дека атентаторите не биле „народни борци“ туку социјалисти и анархисти.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Во тоа време, кога Србите од кралот и министрите до последниот српски амал се националисти и наоѓаат за нужно сите да се сплотат во едно за да ги достигнат со општи сили народните идеали, Бугарите се цепат на социјалисти и секакви други – исти, кои најмалку сакаат да ја оправдаат пословицата дека соединувањето ја прави силата. – Туку сето тоа е резултат на политичката зрелост на народот: Србите во текот на цел век ги изработуваат националните идеали и ги изучуваат националните интереси, а пак Бугарите го прават тоа само во 1/4 век.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)