Претставата беше завршена откако неговата облека беше потполно исчистена од остатоците на јадење, а нејзиниот сопственик беше фрлен на тротоарот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Нејзиниот сопственик беше присутен на ревијата како почесен гостин кој овозможи штофови и изработка на голем дел од моделите во неговите простории кои беа опремени со најсовремени машини од Кемниц, Германија.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Таканареченото „ укинување на приватната сопственост“, до кое дојде во средината на векот, значеше всушност концентрација на сопственоста во рацете на уште помал број луѓе отколку порано: но со таа разлика што новите сопственици беа група, наместо маса поединци.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Работев во една фирма чиј сопственик беше Италијанец и тој не сакаше да има неписмени работници.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Умре ненадејно, три недели подоцна, пред една зоолошка градина, чијшто сопственик беше еден австралијански домородец.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Едно преку друго, ова не беше само нова гаража туку и сопственикот беше некој друг Едо Бранов. Веќе не она момче од Охрид.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)