Остана во нашиот дом до почетокот на зимата, и кога разговорот меѓу нас трите – меѓу неа, мајка и мене – замираше, Марие бесшумно излегуваше од просторијата, и се враќаше долго потоа, со вцрвенети очи.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)