сонце (имн.) - свој (прид.)

Младите жени ќе ги креваат кон сонцето своите црвенолики деца.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Со радост ја гушнав, во неа на светот бремињата од сонцето свое прогонети, ко Троја се скриле, врз нив седнати на љубовта ги гледам времињата и ослепувам, поубаво да ги видам тие што биле.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)