сонце (имн.) - ја (зам.)

И уште сонцето ја немаше истресено росата од тревјето, тој веќе се спушташе кон селото од Дика.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Одеднаш стоеше на мала ледина полна со извори, една летна квечерина, кога косите зраци на сонцето ја позлатуваат површината.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Облечена во носија како што се облекувале, а на неа поредени украси од срма, ѓердани, рачно изработени ќустеци, чиниш сонце ја грее од две страни...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Монах стои пред портите манастирски И гледа таму, отиде планините, отаде морето Минува Елена. Ѝ го препознава одот, Ѝ го слуша гласот и гледа Врз пладнето – сонцето ја запишува нејзината лика И ја остава пред него како икона.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
- Тоа лекува, следејќи го изгревот на сонцето ја примаме најчиста енергија низ нас.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
а). На пример: „Сонцето ја камшикува свеста“ Пред „Сонцето да ја камшикува свеста“ Сонцето и Човекот пред името - материјата!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тоа утро јас бев присутна во нејзината близина, и бев будна кога, откако сонцето ја пробуди, се сепна во сонот, протрлувајки ги очите.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)