сонце (имн.) - сиот (зам.)

Сонцето сето се стопува во водата и отсјајува, водата го мами човека, колку и да е свежо, зашто е веќе длабока есен.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Блажени да се твоите свети нозе со кои ги обиколи како сонце сиот свет проповедувајќи од Бога вдахновена наука.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“ од Климент Охридски (1754)