1. Сълнце-то ми е на заодъ.
„Мисли за болгарскїй-отъ ѧзикъ“
од Партениј Зографски
(1858)
Сонцето ми ги засушило усните ко испукани корупки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сонцето ми го поткрена расположението, ме насмеа.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)