сонце (имн.) - станува (гл.)

Кутрата Надењка нема веќе каде да ги слуша оние зборови, а нема ни кој да ѝ ги кажува, зашто ветрот не се слуша веќе, а јас се подготвувам да заминам за Петербург – на подолго време, можеби и засекогаш.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во таа соба, како и под детскиот шатор, Сонцето станува коцка. Месечината јајцевидна...
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Но, ете, доаѓа пролетниот месец март... Сонцето станува поласкаво.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)