сон (имн.) - негов (прид.)

Во сонот неговото најдлабоко чувство беше чувството на самозалажување, зашто тој всушност знаеше што има зад ѕидот на темнината.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А сонот негов долго ме измачуваше.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Се разбира дека се плашев. Мразев да си го поарчам животот поради неконтролираното однесувње на своеволните и недоволно внимателни индивидуи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Си го прочистувал грлото, така ги подучувале в Белград, на Конзерваториумот, а мене морници ме полазуваа од можните последици поради ваквата недисциплина.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Колкупати горе во планината ќе ме поткренеше од сон неговиот глас.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Со оваа поема, го продолжувам сонот негов за Македонија, да остане вечен. Крај на патешествието.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
И потоа, кажуваа, потоа Добрата Душичка го шепотела во сонот неговото име.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А Макс, велеа, Макс се обидувал да го дознае нејзиното име, но нејзиното име никој не го знаеше, откако беше дојдена во Гнездо таа беше Добрата Душичка.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)