сон (имн.) - остане (гл.)

Ја кажуваа и прераскажуваа и како приказна слушната во лош сон остана во паметењето на нивните внуци.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Како што земја и небо нема без нас Задоцнети доселеници Во исцелителната градина на гревот, Ние го носиме гревот на првите луѓе Оти во песната Што само Он ја пишува Во талогот од Еденски соништа Остана прелагата змиска.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Големиот источен татков сон остана засекогаш и во неговите книги.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)