Бессолзните очи од тешка тага ко жарови беа; бидејќи го пресуши изворот тагата жешка - немаше солзи да леат.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Уште покрвава е сиромаштијата, што не гони таму!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Далеку, може дури преку море... На секого си туѓ... Нема со кого збор да промениш, солза да размениш!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Целата ноќ ја преседа тој сам, без солза да пушти.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Солза да му капнела врз камен, се велело, дупела бразда во него.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Не можеш и солза да пуштиш, ко човек да се расплачеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А уште не можам да почнам да кукам, низ солзи да го поминам човекот, да го преведам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми ги подава јаболката, а јас одвај ги задржувам солзите да не ги пуштам да ми се видат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Чекам да ми дојдат солзи да се расплачам, велам, и чекам некој, да се потпрам на него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да не можеш со своја солза да се исплачеш ќе те направат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
О, да можам сите солзи да ги соберам!...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Може своите солзи да ги видов кај него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А како да му видов солзи да му се покажаа на очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ами ако ние толку многу плачиме за љубовниците, тогаш што остана да прават за мажите си кога ќе си најдат друга, ами за нас девојките не е оправдано ни солза да пуштиме.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
А кога почнале да товарат во запрегите торби, дисаги и вреќи од испосошиени ненужни крпишта, кога се видело дека на пат се носи пченкарно брашно, пресуво, преслабо и пресолено козјо месо, низи кромид, лук и пиперки, сирење, малку помеко од камен, изварка, сол, ракија, суви овошки и којзнае што, и другите освен старците знаеле дека сѐ е пресметано од порано - сиромаштијата не е без разум и кога е без леб.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- По домаќиниве ќе плиснеме само вода за среќен пат. Никој, разбирате, солза да не пушти.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Златната она, црната она, што ти е мори чедо што не можеш солзите да си секниш?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Останал и обичајот рози да паѓаат од небото, кога се раѓа убавината.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
И небото да плаче од среќа и со солзи да ја полива тревата.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)