Бабата Тода ги заспиваше сите девојчиња и Јована со песна на уста и солзи по образи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Солза по солза извира се тркала, паѓа.. Плач се слуша, нов живот се раѓа.
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)
Отрча со солзи по коридорот, и јас попусто ја довикував да ѝ се извинам.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Треба да признаам: мислев на цвеќето во кристалната ваза, на нејзините солзи по мртвата птица.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Кашлам, рипам, се давам: ми се тркалаат солзи по лицето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се втасуваат капките по стаклото ко солзи по човечки образи.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Нема чедо кое, во пролеаните солзи по упокоената мајка, не ја изразува својата тага поради загубената можност да ѝ се оддолжи за сите нејзини страдања и жртви.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Мајка ни ја искажуваше благодарноста со некоја ретка солза по лицето, една од многуте задржани солзи до стигнувањето на каталогот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)