собиче (имн.) - тој (зам.)

Беше толку задоволен од сето она, што му го имаше донесено во неговата собичка тој малечок гостин, што неколку пати се исправаше од леглото само за да го погледне уште еднаш.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Вечерта го однесе во старата куќа со триста чардачиња и со меѓувраќе со чкрткави подови и со миризба на тафтабити, каде што имаше собичка тој, а жената, што ги издаваше собите, го прими на стан.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)