соба (имн.) - до (предл.)

Знаеше дека според преданието, вратата на таа соба до трипати смее да се отвори.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Значи откако ќе се вратев од плажа, јадев, па пиев кафе со газдарицата на куќата или со Американката која беше сместена во собата до мене.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Знам, вие ќе речете дека љубопитствата од ваков вид во овие установи не се пожелни; Знам, знам, се согласувам; но треба да сфатите дека не сум јас тој што прашува туку прашува едно мало дете; Знаете, тој ваш шеф, Бунде, или не знам што точно ви се паѓа, нас, децата од нашата улица, нè качи во градската кула и тоа дури на третиот кат!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тишината беше таква реткост што копнеевме по неа, и во миговите кога настапуваше можеби без размислување молкнувавме, престанувавме со говор не затоа што свесно сакавме да ја доживееме тишината, туку говорот ни се земаше како кога се случува чудо. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Од другите соби до нас допираа врисоци, ревења, плачења и смеа, ѕвечења, чкрипења и удари.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
А моето распрашување од прилика течеше вака: Извинете, а собава до вашата дали е собата на Мирко Бунде?
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)