Во март 1989. џиновската сала на Elstree студиото кај Лондон на снимањето беше поделена на потполно ист начин како што пред гледачите се движи фар-камерата на Саша Вирни: 1) фасада со монтажна метална конструкција, неон и циради над полумрачниот автопарк со изгладнетите кучиња далматинци што завиваат; 2) влезот во кулисите на пепелнозелената кујна со две правоаголни маси, огнот од шпоретот и големите лонци со облаци пареа, одаите преполни со висечки садови, со букети на пердувести животни, распукано овошје и морски животни; okno.mk | Margina #8-9 [1994] 37
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Истото правило важеше и при 11- месечниот процес на монтажирање. Hank Corwin, кој работеше на монтажата вели: “Сакавме да постигнеме импресионистичко чувство, но немаше случајности.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Снимањето не беше планирано во вообичаена смисла.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
„Снимањето беше екстремно ...?“ вели Robert Richardson, (Стоуновиот извонреден кинематограф), „бидејќи тоа беше анархија во стилот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)