Сигурно пак е некаде паднат на патот. А може снегот да го завејал.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Фатија да пијат и луѓето што никогаш не пиеле, та кога започна снегот да се топи го газеа и му викаа: „Аха, бегаш, бегаш, мајчето твое!“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Меѓу старците што ги собра зимата, отиде и Тренко Шаин, дедо му на Тасе Шаин.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Ми се припива вода и земам снег да јадам, Јадам снег и со снегот го тријам челото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Никој веќе не го спомнуваше Сентерлевиот рид, како снег да паднал на него, како сонцето да умрело.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Неделата би најубав ден Зашто тој ден Бог си починуваше и гледаше Народот како се крие зад стеблата Плашејќи се казна да не го снајде нова И да не заврни пепел од пеколот и снегот да не се стопи Та нов потоп да го снајде.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)