снег (имн.) - ја (зам.)

На дланки ја пишувале Во неволја ја допишувале Од немајкаде ја препишувале Без зборови ја умножувале Во снег ја вжештувале Редовно ја потстрижувале Во кисели овошки ја унижувале Крај влажна кожа ја доживувале Во остатоци на смев ја сожалувале (Била струја Била и темница) Сега е литература Под сигнатура 49 И
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
Над нив стоеше една голема карпа, сета црна, неа снегот ја покриваше како бела, развласена шубара.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
А напролет отопениот снег ја пои земјата.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)