смрт (имн.) - знае (гл.)

„На смртта тоа ѝ е намерата: да го разбуди и последното тровче несигурност и страв во нашите меса“.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ја запаметив и реченицата дека смртта знае да се расфрла со пораки што треба да ни го стегнат срцето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа си знае дека смртта знае да бапне одненадеж, тоа уште има чуено дека не е препорачливо да се читаат весници пред умирање, тивко си ја потпевнува интернационалата и им го плаче мајчето на фалсификаторите на историјата.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)