смрдеа (имн.) - на (предл.)

Стварноста ја сочинуваа застојани градови во распаѓање, низ кои потхранети луѓе шлапкаа во чевли што пропуштаат, живееја во закрпени куќи од деветнаесетиот век кои постојано смрдеа на зелка и на нужник.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој ги поздрави двајцата со весело „ здраво, здраво“ и седна на нивната маса, испуштајќи интензивна смрдеа на пот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одеднаш одвратната застојана смрдеа на животните му удри во носот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Заедно со бранот размрдан воздух што го предизвика отворањето на вратата, во ќелијата допре и силна смрдеа на ладна пот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Низ нивните нечисти подвижни врати, кои постојано се отвораа и затвораа, допираше смрдеа на урина, на дрвесина и на кисело пиво.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Живееше во еден пансион со триесет други девојки („Постојано сред смрдеа на жени! Колку ги мразам жените!“ рече таа попатно), а работеше, како што претпоставуваше тој, на машините за пишување романи во Одделот за проза.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Смрдеата на испуштени гасови се ширеше низ тесниот лифт.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)