Во досието на службите тој е заведен како Пламенчо Насков. Јасно е, нели? Тој е легитимен сопруг на жената со која разговара.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Војничката служба тој не успеа да ја сфати сериозно иако, очигледно, Сталин сериозно ѝ се закануваше на Југославија.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Но тој не му кажува на никого и за еден друг свој навик: секоја недела по службата тој се упатува на гробиштата во Орландовце, на гробот на жената си.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)