слива (имн.) - во (предл.)

Алајко и Мире седнаа под една узреана слива во дебела сенка и ги чекаа селаните. Јадеа од сливите, ги киселеа лицата.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тој рупка сливи во браздата, а магарето рупка трње на меѓата. Се надгласуваат, со проштение.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Овде-онде се белееја сливите во цут, но најголемиот број сливарници и овоштарници беа под вода.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)