скулптура (имн.) - и (сврз.)

Така, мене ми изгледаше природно да се повтори претставувањето на ова енергетско поле; инаку би западнале во истата стара грешка.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
За мене беше неопходно да се оста­ви простор за трансформирање на внатрешната енергија, и така јас морав да создадам однос помеѓу телото и искуството на набљудувачот како оној помеѓу масата на материјалот на скулптурата и празнината.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Не претендирам дека некаква друга изложба на Бојс би била пожелна или возможна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Го презентирате Бојс како голем скулптор, а не само како страшно ком­плек­сен уметник во трансформацијата на уметниковата социјална улога и при­стап.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Значи она што се разоткрива на оваа изложба е Бојс како голем скулптор, и во овој комплексен, визионерски свет скулптурата се чини фундаментална.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Големите инсталации, скулптурите и витрините се дела на голем скулптор со вистински осет за материјалите и идеите коишто го надминуваат духовното, антрополошкото, и алхемичното, приближувајќи се до архитектуралното. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 89
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Спонтано, можеби ќе ви се случи “Стела” да ја набљудувате како минималистичко уметничко остварување, блиско до Карл Андре и Боб Морис.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Анализирајќи ја рамката, кон дело­то ќе добиете поинаков пристап при што ќе сознаете дека „филцот (термички изолатор), маста (движење и храна) и бакарот (енергетски спроводник), соединети во оваа енергетска скулптура и директно поврзани со подот, сочинуваат поле на сила и набој”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Јас ги следев неговите насочувања, иако сакав да изменам некои елементи, оставајќи повеќе простор на некои, или сосредоточувајќи се на силна вертикална енергија, а потоа на латентна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Да ја споредиме, на пример, неговата Стомачна скулптура и мачното истражување на телесните отвори со помош на ендоскоп на Mona Hatoum. (...)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
За мене неговата работа е недвосмислено висцерална и хумана.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)