син (имн.) - од (предл.)

Синот од срам сакал да се направи дека не пуши, но стариот вака го поклопил: - Запали кога веќе си почнал да ја смрдиш таа смрдеа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Со коси спуштени, се фрли ко Менада бесна врз мртов син од жал.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Во една куќа таткото е од една народност, едниот син од друга, другиот од трета народност и еден Господ знае до кога ќе продолжи да биде така!
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Најпрвин треба да прашам дали ќе ме примат во автобус. Сега сè се млади шоферчиња, ама ќе најдам син од некој мој другар.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Роди син од него, ама па што? Кога земаше да го дои, божем земаше цепаница в раце.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
24. ИАКО ТИ ГОРЧИ, ТИ РЕЧИ ГО СЛАТКО - црвенее потцртувано и во тестаменти и во други пораки до синот од татко, а всушност е издишка, на душата вентил...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
Ами, таткото и синот од село Печково, заклани на нива и оставени в бразда!
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)