син (имн.) - ги (зам.)

Прашањава звучат празно, бидејќи имаме работа со еден горостас на модерната литература, но тие можат да фрлат малку светлина на прашањето за Борхесовата несреќа, како и на конечното прашање за Борхесовиот придонес кон хиспанската и светска литература. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 212
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Дури и ако таа амбиција не е “барана” или наметнувана од Борхес како дете, сепак е јасно дека одлуката да стане писател не била негова, туку на татко му.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За да каже дека: кога ги силуваа руските жени, тие паганите ги гледаа во очи и не испуштаа глас, а кога им ги стрелаа синовите ги гризеа усните, а главите им беа кренати високо... и пак се тресеше земјата кога тие газеа!
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Неодамна наидов на една книга од психологија во која ја подвлеков следната примедба: “Родителите им го крадат на децата сопствениот идентитет кога бараат нивното дете да ги оствари нивните нереализирани животни амбиции”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Наместо гласот на деверот, се јави неговата мандолина со засипнати одѕвони, додека синовите ги наведнаа главите.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
И, со тоа што ги остварил стремежите на татка си, дали синот ги оневозможил сопствените?
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Пред тоа молчевме. Веројатно болката беше премногу присутна.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)