сечило (имн.) - токму (прил.)

Немаше ли друга рабата таа вештерка со коса над главата, освен да го забоде шилецот од своето сечило токму среде челото на неговиот Нако, токму кога влегуваше во живот - кога завршуваше со школувањето, кога љубовта ја овенчуваше со брак, кога се испилуваше да застане на свои нозе како маж, како сликар, како човек?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)