Светијован и светијованка, според него, можат да спијат како брат и сестра во една постела.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во овој момент мајка му седеше на некое место длабоко долу под него, со неговата помала сестра во рацете.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Го бараше својот пат помеѓу мајкиниот лет кон Турција и татковиот повик за останување...
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но силата, гравитациската сила на останувањето на Дедо да остане и опстане во родниот Поградец, и покрај сите заминати сестри во Цариград, ја чувствуваше и во Цариград како сила на заминување.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
И кога Татковата мајка во 30. години заминува за Турција, да се види со своите браќа и сестри во Турција, по триесетина години откако се разделиле, неа тешко можеле да ја разберат со нејзиниот архаичен турско-арапско-персиски јазик.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Иако го ослободуваат од обвинението, не прифаќа повторно да биде учител и следните неколку месеци се повлекува во некој манастир покрај Виена, работејќи како градинар.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
После тоа, се свртува кон архитектурата и соработува со неговиот пријател Пол Енгелман во проектирањето на куќата за неговата сестра во Виена.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Втората сестра во рацете го држеше списокот на новороденчињата споредувајќи ги бројките на алките закачени на рацете на родилките со оние кај бебињата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Иако работеше во Електростопанството во Градско, Стерјо остана да живее со мајката и сестрите во селото Крушица, сместено во остриот засек на планината Бабуна, низ кој во сите годишни времиња течеше распенета снеговница.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Мајка ѝ и сестрите во претсобјето ништо не зборуваа. Наслушуваа...
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Кога на аеродромот, при излезот, дотрчаа двете сестри во пресрет, не можеше да си поверува на очите.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Мајката Роса и мајката Перса не можат да им се изнагледаат, наликуваат на две родени сестри во омјасот, во бојата, во црната коса и црните очи.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Дедо Баџак го именуваа со бате Благоја, кога разговараа за него, и говореа дека е добар што тој не ја продал куќата во Влае, зашто мајка ми и сестрите во тој случај би се чувствувале како да се откорнати од родното огниште.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Со денеска, со утре, ја видоа луѓе и, од збор на збор, на син му од царо в уши му појде оти во бунаро имало една риба златокрила.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Коа паднала сончеата сестра во бунаро, се сторила една риба златокрила.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Едно беше се опулила во бунаро и ја видела сончеа сестра во водата.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Коа кренала глаа угоре, еве ти ја кај стои на една гранка.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Не беше многу доцна, но родителите ги имаа облечено братот и сестрата во пижами и сите седеа во собата на долниот кат, затоа што само таа беше затоплена.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Потоа влегле во големата просторија во која во два реда кревети лежеа педесетина жени.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Некој им кажал невистини за нивната сестра, она чување на тивкиот оган меѓу неа и Макс им го раскажал како нешто друго, како којзнае што друго, и кога влегле во канцеларијата на доктор Гете, прво што му рекле било дека не ја донеле својата сестра во психијатриска клиника за да се курва, туку за да се лечи, и побарале од него да ги одведе кај неа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Татко, со своето семејство, во куќата крај Езерото, а помладиот брат, сѐ уште неженет, остана да живее со мајка им и со сестрите во другата куќа.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)