Нивниот молк возбудува Нивниот поход е тиха побуна на некој замислен молер Зборот е малата надеж на осамените. приказната во него е како семката во плодот.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Ох, Пелагијо! ја избакнува, ја навлажнува со солзи и качувајќи се горе, сега веќе не срамејќи се ни од Добра, ни од мајка си, ни од другите , се свртува уште еднаш и проговорува Ја враќам неговата семка во Македонија и ич не ми е гајле дали летнал со веленцето или се пикнал во некоја дупка! се притиска по мевот лесно и внимателно и потоа влегува во тисканицата, во темницата на вагонот.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Ако ми паднат на колај, ќе се расправа и со Арсланбеј и со Тренков војвода.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Шо сака со вас нека стане, кога немате семки во главите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сигурно, без да си кажат една на друга, и двете ја имаат таа семка во своите глави и веројатно однапред ѝ се радуваат.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
И двајцата превртуваа исти семки во тиквата.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)