семејство (имн.) - на (предл.)

На татка веднаш му стана јасно дека таа мисли на козите, на козите на соседите, на козите на сите семејства на Козар маало...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
А и самиот Чанга, како и другите козари, можеа со два прча, да ги задоволат сите кози од стадото, но тие беа солидарни со сиромашните семејства на козарите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Семејството на кутриот козар останало со шеснаесет рани во душите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Веста на најстариот брат за пописот го собра сето семејство на чардакот. – Попис на козите, ја прекина мајка ми прва тишината – не ќе е на арно! – Тие сакаат да видат колку кози имаме па ножот! – рече еден од постарите браќа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Имаше дури и еврејски сефардски семејства, имаше едно ерменско семејство на музичари, имаше и едно руско семејство, спасено од Октомвриската револуција, имаше неколку турски семејства, имаше не­колку семејства од Егејска Македонија, тука беше нашето албанско семејство, среде многубројното македонско население, во оваа мала Козарска република.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ниту гласот на Агна, кога го открива наличјето на Симоновите искази, ниту директно спротивставениот глас на историчарот Владе, потомок на противничкото семејство на Симоновите предци, како ни гласовите на селаните, не можат да се прогласат за сигурни и релевантни сведоци.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Под закрила на ноќта, наредните денови Евреите на Закинтос заминуваа во планините, секоја група со организирани предводници, семејство по семејство наоѓајќи прибежишта по домовите на најчесто непознати луѓе.  Вечерта пред да замине со своето семејство на побезбедно место, рабинот Елеазар Корео побара да го види својот пријател од школските денови.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Вујко им, кој имаше фотографски дуќан во Солун, и тој пргав и агилен каков што беше, отсекогаш гледаше подалеку од сите нив и од неговото сопствено, и од останатото семејство на жена му.  Вечерта откако децата отпатуваа, Моше и Нина не можеа да заспијат.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во таков случај репресалиите на Германците ќе го ставеа во ризик целиот остров.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Постоеше можност некој да ги открие засолнатите и само еден таков случај можеше да ја уништи целата операција.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тоа како да си дете оставено надвор во најтемната ноќ”.  Така, на посигурно место на островот замина и семејството на рабинот Елеазар Корео.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Членовите на семејството на Праведникот тоа го сфатија како знак на голема надеж ветена од небото, верувајќи во добар исход дури и кога по неколку месеци, ги натоварија во воз за концентрационите логори.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Рабинот го фати под рака својот другар од школските денови и го однесе во другата просторија. Таму сѐ беше на своето место.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Лука Карер знаеше дека нивниот потег е многу ризичен и дека во животна опасност ги вовлекува и семејствата на оние чесни луѓе што прифатија под својот кров да ги примат прогонетите сограѓани.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Ресторанот беше празен. Во него беше само семејството на најстариот Калидиоти. Ручаа, а едно бебенце ја нарушуваше тишината.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Уште во семејството на мојата мајка, од памтивека, започна кадиската традиција. Речиси сите учеа за кадии.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
По мајкина линија водел потекло од семејството на Али- паша Јанински.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Иследникот инсистираше во изјавата да внесам повеќе податоци за тоа како изгледале моите обиди да им пријдам на членовите на семејството на другарот Ѓурчин.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Не се сеќавам што сѐ сум можел и да помислам а камоли да ги ископам од умот зборовите што сум ги употребил!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Можело да се случи да го запишам она што иследникот ми го сугерирал како можна моја помисла, а не она што вистински сум го мислел.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Семејството на Ксавиер, како она на Ерменецот, беше расфрлено по светот: некои останале, некои се во Америка, некои по Европа.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И сѐ си одеше добро до оној ден кога во семејството на Профим, во неговата слога и љубов, не пукна нешто како кога одненадеж се расцепува небото и удира гром.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Каде се родил, кога, од каква мајка, од каков татко, - се разбира, од семејството на бедни родители, селани, работници, уште во младоста го почувствувал тешкиот живот, неправдата, црната експлоатација...
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Ракописно писмо Сите главни семејства на системите на пишување (европски, семитски, источноазиски) имаат сопствена сложена историја на ракописните стилови.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Семејството на Петар е сиромашно, но живеи достојно. Татко му е чевлар.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Јас најодговорно тврдам дека моите намери се најчесни и најчисти и можам само да Ви ветам дека доколку ја одобрите мојата молба, јас ќе се грижам за Томаица и моето семејство на најдобар можен начин.“ рече Петар, додека срцето силно му чукаше во градите, а тој со сигурен глас сепак успеа да настапи доста убедливо, гледајќи го цело време газда Таки директно и смело во очите.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Следи ја татковата мудрост! Ја следев со внимание, таа продолжуваше да ми ги кажува пораките, кои како да беа татковите: Ние сине опстанавме како семејство на кое не му се смислува историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ќе се најде со семејството во егзил во Либан, каде што за првпат ќе го разбере значењето на зборот татковина, потоа на зборовите, војна, бегалци граници, чија реалност ќе го следи до крајот на животот...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Една ноќ семејството на Дарвиш ќе се реши да се врати во родната Галилеја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имамот чувал во подрумот разни прехранбени производи, како што велел, за црни дни.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ниту во Татковото, ниту во семејството на Камилски, не можеа да разберат што вистински работат двајцата пријатели наизменично во нивните библиотеки од утро до вечер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
А беа тешки времиња, во многу семејства тешко се врзуваше крај со крај, често на портите тропаше гладот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во семејството на еден скржав имам неговата домаќинка била принудена да меле пченка, кочан и кора од дрвје за да си ги нахрани децата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Откако ќе влезе во султанските трпези, ќе се шири по семејствата на царството, покрај шеесетината најпознати рецепти, ќе се создаваат, нови илјадници...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски беше задоволен од ова ерудитско објаснување на потеклото и распространувањето на модриот патлиџан и затоа предложи тој да заземе важно место во нивната листа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како исклучок од ова, од 2007 година странец може да поднесе барање за издавање на работна дозвола до Агенцијата за вработување, само доколку поседува: •  дозвола за привремен престој врз основа на семејно обединување, •  дозвола за привремен престој на член на потесното семејство на државјанин на Република Македонија, •  дозвола за привремен престој поради хуманитарни причини, и 115 •  лична карта за признаен бегалец, лична карта за лице под хуманитарна заштита и идентификациона исправа согласно со Законот за азил и привремена заштита (чл. 10, ЗВРС).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Семејството на угледникот Теки Руси, градоначалник на Прмет ќе доживее вистински калвер за време итало-грчката војна, кога ќе се најдат во Колоња и нивната куќа ќе биде запалена од грчките војници.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Сиот преостанат живот му го посвети на толкувањето на старите сиџили откривајќи ги нишките на прекинатите континуитети на бројни семејства на Балканот, со помешани корења, вери, судбини, семејства.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Си ја избра самотијата останувајќи како мало семејно сонце околу кое требаше да гравитираат малите семејства на преостанатите тројца синови и на ќерката.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Семејството на Ервехе долго време живеело во Јанина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Овој огранок на едно од шесте најголеми семејства во Албанија (барем така се веруваше во семејната легенда), по престојот во Влора, на крајот ќе се најде во Тирана, обединето но без Мајка, која ќе следи друг пат на судбината, мажена кај Сул-Старови, кај друго големо семејство на Албанија, во крајезерскиот Поградец...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ги сметаше Татковите книги за живи, веруваше дека, низ потсвеста, тие ја водат до живиот простор на семејството на кој смртта не му можеше ништо...
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Од еден на друг додека сите не ги истреби. Така и семејството на тоа Дракчета.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Откако сѐ беше ставено на своето место, дури и малку сон во нивните снаги додека се одомораа во нивните кревети, зајдисонцето освен што донесе освежување, најпрво пред вратничето го истопори целото семејство на Пена и на Танаско.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Не сакам да зборувам во детали за тоа како ми беше кога седнав на шолјата.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Мајка ми ми имаше раскажувано дека на времето семејството на тетка Олга се скарало со семејството на покојниот мој вујко, по што неговата жена почнале да ја викаат „Марија смрдливата“.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)