Татко ми сигурно чувствуваше дека гладот, речиси хроничниот глад во семејството ги свенува нашите души, насетуваше како замира нашата врева, без која му стивнуваше и еланот да чита, да мисли.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Појаките момчиња од семејството ги носеа тешките лубеници кон дома, а ние сите другите ги придружувавме.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Но, тоа било време кога многу од семејствата ги беа зеле своите загинати и ги закопале на свои гробишта.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Промена на умот (реформатирање) може да се случи само во услови што ја дуплираат “домашната култура”. okno.mk | Margina #32-33 [1996] 32 Тимоти Лири ЕЛЕКТРОНСКИ КУЛТУРИ Ако родителите не читаат или ако дома нема весници, списанија, книги, децата се во голема мера хендикепирани кога срамежливо (или дрско) ќе влезат во застрашувачката, обезличена првоодделенска училница. (Многу добри учители го разбираат овој принцип, па ја претвораат училницата во домашна атмосфера на поддршка.) Сите ние ги чувствуваме импликациите за реформатирање на умствените фајлови (широко познати како помош во читањето).
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Трет дел од семејството ги измами границите пред да постанат фатални и заминаа кон Цариград, кај други блиски, дамна заминати, четврти заминаа преку подалечни мориња и океани.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Ова значи дека домашните медиуми што семејството ги користи ќе ги форматираат датотеките на процесирање на мислите (десната хемисфера) на детето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)