село (имн.) - наш (прид.)

Таму никој не седеше. На тој стол ќе седне владиката ако се случело во селото наше да дојде.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Штом имате грчки поп, вие друго освен Грци не можете да бидете“. Кога татко ми го кажал тоа во селото наше, од тоа на луѓето им се преполнила чашата и му ја дале дирлата на грчкиот поп.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Петре се сметаше и за учен човек во селото наше.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
И ни вели тој на сите како што бевме собрани во училиштето: кучиња повеќе во селото наше нема да има! До едно мора да бидат поштомени.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Селово наше за која власт немало шпиони.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Се боревме... ама биднало - како што ни било пишано... таму - на Беласица - сите од селото наше загинаа... ама мојата судбина била уште полоша од смртта во бојот...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Тогаш во тоа едно село наше, Немањица, селаните се побунија против тие колективите и овие пратија таму и војска и полиција.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Во Белград се најдов со еден од селава наши, работеше со мајстори, и тој ми рече: „Ако носиш нешто од пари дај си ги овде в банка“.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)