село (имн.) - си (зам.)

Расчистуваат луѓето, клаваат межници и крстици на средината од нивчињата. Цело село си отвора нова работа, си ја проширува старата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Виде: некои куќи ги нема, некои се изградиле или поправиле; виде нови огради на дворовите, нов мост на реката; гумењата сред село си останале онакви какви што ги паметува пред да го напушти селово, каде што се вршеше жито, каде на празници се играше оро; душата му затрепери, се возбуди.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ваму некаде во арнаутскине села си држи дуќан—трговец.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
- Значи, да не должиме. Зборувај: кого од селово си забележал да се вртка околу него?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Настапи летниот распуст... Учениците од околните села си отидоа по своите куќи...
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)