село (имн.) - им (зам.)

Кога нашите го истерале грчкиот поп, како што знам по кажување, во селото им дошол грчкиот владика, некој си Стаматијадис.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Зашто Рогуш на неколку овни во селото им ги искрши роговите.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Она, кога некој проклет Турчин од соседното село им дошол точно на ручек време во дворот за да им соопшти оти уште таа вечер мораат да го напуштат селото.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сепак, еден летен ден, во недела напладне, кога сите на гредите пред продавницата седеа како овци на мерис, видоа како далеку долу под селото, над врбите крај патот, се крена облак прав и потоа заоди по кривините на патот кон селото налик бушава џиновска брзонога гасеница, што кога влезе в село им се виде како ламја од која се саштисаа и сите преплашени станаа на нозе.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)