село (имн.) - дојде (гл.)

Јас тогаш бев од село дојден, речиси со опинци на нозете па овие градските деца не ме дружеа.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
2. На ден Илинден се направи голем собир: сите села дојдоа во едно.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По некој ден во селото дојдоа грчки службеници придружувани од џандари и во тефтерите досегашните турски поданици ги запишуваа како грчки, додавајќи им на старите родовски презимиња: - ос, - ис, - у.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Еден ден, на Свети Никола, имавме игранка, гледам среде селото дојде една чеза, а од неа се симнаа мојот школски другар од Марена и двајца полицајци бугарски, се симнаа и право се упатија на орото.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Тој, можеби, не ќе сакаше да се занимава со толку здодевна работа да не го побудува кон тоа неговата природна добрина. 136 okno.mk - Здраво, сирота, - обично велеше тој, штом само ја пронајде најсакатата женичка, во искинат, сошиен од закрпи фустан.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За делче од миг низ неговото сеќавање поминал настан од неговото најрано детство: неугледна старица од некое планинско село дошла на еден Велигден во полна црква и со голем крст во рацете го надвикала свечено облечениот поп барајќи од набожниците да појдат по неа во доброволна смрт.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Што можел да стори Онисифор Проказник - да побара од непознатите осуммина да се тргнат од патот за да помине дружината со двоколките или да заповеда веднаш да се пука?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Од каде си, кутра? - Јас, господине, од селото дојдов: веќе трет ден не пиев, не јадев, сопствените деца од дома ме истераа.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)