свеќа (имн.) - ја (зам.)

Зар не сум тоа, прашав Без страв? ветер Згасна свеќата Ветрот свеќата ја Изгаси.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Угаси го светлото и запали свеќа – со палтото во рака, се повлекува во бањата. Свеќата ја залепувам за пепелникот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)