Што е најважно, знам дека тајните што јас ги открив одамна на светот ќе му беа познати и тој веќе ќе чекореше по други поубави патишта ако не беа лошите луѓе кои тоа го оневозможуваат.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
- Ако не го вратиме шимпанзото во зоолошката, светот ќе помисли дека ние не сме кадарни ни за чување животни, а камоли за зачувување на сопствената раса.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
- Ќе дојде ден кога на светот ќе постои само еден, но огромен метален компјутер.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Знам: во мигот кога ќе го поставам последното камче, во центарот на новата вселена, јас ќе се престорам од пајак во мрава црна, оти крстот ќе го изгубам, средето на светот ќе го поместам на место лажно.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
И тогај ропство крваво векови ќе го покријат, само од тажни прикаски светови ќе се разберат.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
МАРА: Не ми се верува, кога ние сме заспале на светот ќе му е грижа да стане од полноќ за да го испрати Анѓелета.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Еднаш јас ќе дојдам до последното оружје, полковникот ќе ја донесе актовката со шифри, знам дека ќе може, и тогаш светот ќе сфати дека ние сме богови, кои посакаа повторно да останат сами.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Границите, налик на нивната бодликава жица, се глупави. Осаменоста бара нешто поголемо.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Сакав да им кажам дека светот ќе биде обеспокоен од писмата на фантомите од подземниот град но на Кузмана му се заколнав дека ќе молчам и јас молчев.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Клам кон крајот од 1990-тите наведе дека „момци од едно геј-братство“ на една лезбигеј-имејл листа на Универзитетот Дрејк „велеле дека било во ред да се биде отворено геј во братството ако се играло според правилата на родово соодветното однесување.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Дури тогаш ја сфаќа емоционалната јаловост на тоа јуначко дело – неговата неможност да го надомести загубениот Патрокло и да му го ублажи чувството на одговорност за смртта на најсаканиот другар.302
Според Илијадата, човечката општественост зависи од одржливоста на чисто симболичните трансакции.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова е она што Ахил најпосле го открива за себе, откако ќе го убие Хектора во пустиот обид да ги искупи сопствените погубни грешки.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Таа налага откажување од сета надеж дека некогаш на светов ќе се најде соодветен објективен корелатив на она што го чувствуваме и задоволително средство за негово изразување.303 Ако општествените посредства отпочеток не се сфатат како нужни (и само) симболични, а не изразни, ќе се смета дека се крајно недоволни.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Без женски петлиња и кралици, ве молиме“.427 Остро реагирајќи на ваквиот тренд, геј-научникот по право Кенџи Јошино објави речовита критика на „покривањето“, склоноста на стигматизираните групи да ги обзнанат своите различности, но да ги минимизираат значењето и видливоста на тие разлики за да бидат прифатливи во поширокото општество.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Геј-луѓето сега можат да си излезат од плакарот, но во светот ќе напредуваат само ако се погрижат тие нивни нестандардни идентитети да не ѝ се натураат премногу живописно на совеста на стрејт-луѓето.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
„Покривањето е прикриен напад на нашите граѓански права“, тврди.428
Понекогаш овие напади не остануваат прикриени.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
А во тој случај веројатно ќе ги отфрлиме, како што ги отфрла Ахил.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Тогаш светот ќе го гледаш со духовни очи, работите сами ќе ти се разбистрат, затоа што умот ќе ти се просветли.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Притоа, со занес ќе изрецитираше: Зборови издишувај, издишки запишувај, стихови говори и реди, тоа светот ќе го среди во убав и личен ред: со стихови нап-ред Ракописот и записот на Нунета не го видов, иако му бев близок.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Вистината пред сѐ, оти тој беше длабоко убеден дека кога ќе се разбере вистината, кога ќе се сфати дека тој не ја предизвика и не ја започна оваа војна, кога светот ќе успее да види низ лагите со кои го беа обвиле луѓето каков што беше неговиот пријател, таа вистина ќе го ослободи и него.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Обајцата, пошле секој на своја страна, едниот Онисифор да копа јама, сам, со циганска дурија, другиот да собира гранки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Пред Арсо Арнаутче се отворала со омајност златна и сина и сочна синоличка, и тој, од името на својата машкост што му била дадена од господа, можел само да се наведне под пролетна месечина и со жед на пустински камилар да срка пелур, потоа пијан од цветно вино да се закопа со чело во треви и да ѝ ги шепоти на земјата тајните на љубовта; во тој миг можел да биде уверен дека од земјата ќе шурне сребрена вода со чии капки светот ќе си ги излекува и очите и срцата.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На оние што гледале по нив им се чинело дека под нозете на двајцата најтврдоглави на светот земјата ќе се разбранува и светот ќе отиде по ѓаволите со таков тресок и кршење од што и небото ќе оглувне, ќе се распадне и ќе се урне врз скрка и распаднатост, но Онисифор и Онисифор ништо не мислеле додека се веднеле над своите намери, без здив, предвреме мртви, со движења условно продолжени заради трепетот на истинатото месо, заради решеноста едниот од нив да изврши насилие врз другиот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Всушност, бегал од себе како човек што ги знае туѓите намери и што ги претчувствува изгубените битки на човекот со жена и со три деца. Не, тој човек никогаш не отстапувал.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Старицата се насмевна слатко Немој кралу, ти ќе станеш татко Твојата кралица дете ќе ти роди Принцот на бел коњ низ светот ќе оди.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Моторџија ти ќе бидеш, Давид внучко мој, светот ќе го прошеташ светот ќе е твој!!
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Па, што подразбираме под набљудување? Набљудување, во секојдневниот говор, е само мемориската трага што во нашите мозоци се забележува кога надворешниот свет ќе остави некаков впечаток преку нашите сетилни канали на вид, звук, допир, мирис или вкус.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Исплука црна семка пред себе, во чинијата с сини рабови, ненадејно да се реши на судбиснки потег, мисла од која и самиот се стресе: вака веќе не се може, селото е омацурено, му недостига власт; тогаш нека се прочуе, со крајот на попот ќе почне, еден нов, поинаков живот во кој светот ќе е почит и кон живите и кон мртвите, на татковската земја и далеку од неа.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Ми се чини светот ќе знае за него.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Таму каде што на светот ќе се претстави најдобро со она што знае за себе и сè наоколу.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Некои од нив ги корнеа капаците на прозорците.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Не беа пожолтени животински коски.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Мала е и сепак џин, часкум светов ќе го мине.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Ветар вечен меѓу сенки опаш влече!“ Од песната сводот ечел.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Горди сме, светов ќе го измениме, се што е младо во градов ќе заплениме.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Го прекинам ли овој неизвесен пат, светот ќе е посиромашен за едно кажување.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
„Боже”, велеше баба му Депа, „светот ќе му биде малав...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Уште сега опкршуваш насекаде и не се прибираш на време дома, а кога ќе пораснеш светот ќе ти биде малав...“
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Враќајќи се на полето на јазичното прашање, Климент Камилски прв се огласи: Времињата брзо се менуваат. Светот ќе се обединува.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
До крајот на животот, во балканскиот неред и хаос, во војните, омразата, веруваше дека до обнова на светот ќе дојде само преку вистинските книги.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тули ќе станеме и светови ќе изградиме, па ќе ги заградиме.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Меѓу почитувачите на Титовото дело во светот ќе бидат и хероите на XX век, како Мартин Лутер Кинг, Ернесто Че Гевара, Јасер Арафат... и многу други.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Прифаќањето на доживотниот мандат понуден од народот беше веќе видено во повеќе моновладетелски режими.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Колку што гледам, почнуваш да сфаќаш каков свет ќе биде тоа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Та животов мој веќе видело ќе нема, а ноќта сите црнила од светов ќе ги збере.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Велам последните, зашто, светот ќе си ги тера натаму своите грижи, а Борко ќе си лежи во гробот...
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
14 март Се подготвувам за Америка, само јас знам како, јас и Господ, потребна сум им на децата и на крај на светот ќе одам за нив, многу ги погоди твоето заминување.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Светот ќе го понесам во фенер од светулка, На крилат коњ ќе го пренесам цело време За да застанам пред себеси И да речам: Би небичас А се беше Бреме Бреме Бреме.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Ќе мине силен ек ќе б'сне сонце златно - по секаде на светот ќе згине срамно гнетот - ќе л'сне живот нов!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Ние тогаш велевме дека ќе дојде денот кога пролетерите од сите земји ќе се соединат и сите во светот ќе имаат облека и предмети какви што имаше само во каталогот на Ла Ринашенте.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Од оваа перспектива, газот на светот ќе ти изгледа како Палма де Мајорка. Разбираш? Мој совет ти е да го припазиш твојот газ.
„Буре барут“
од Дејан Дуковски
(1994)
Човештвото ќе се издигне од емоционалната затапеност и отуѓеност и достоинствено ќе излезе од демилитаризаната зона на глупоста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Но веќе одамна се нема ништо исполнето ни случено, но да се надеваме дека утре светот ќе бидам подобар.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
- Не ме интересира! Детето на свет ќе ми дојде будно! – не отстапуваше мајката.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Крал! Кој светот ќе го движи, а на боговите ќе им служи за освојување на истиот... та преку него ќе ги допрат плимите на далечните мориња!
„Еп на Александар Македонски“
од Радојка Трајанова
(2006)
Едноставно, затоа што отсега секој ќе знае дека мајсторот на најмалата земја на светот, багодатната Дардаванија, покрај се друго, по истекот на 365 дена, со својата волшебна рака, вдахновеа со живот и убавина, на светот ќе му донесува по една незаменлива убавица, Нова Година.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
БОРИС: Ти не можеше овој стан да го одржиш, светот ќе го одржуваш. Види го Матеј на што личи.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Учи англиски и сиот свет ќе биде твој.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
- За какви ли тајни станува збор? - се прашував и сѐ на светот ќе дадев да можам да дознаам.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)