свест (имн.) - се (зам.)

Сега се беше повлекол еден чекор понатаму: во свеста се беше предал, но се надеваше дека душата ќе си ја сочува негибната.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
За сето тоа време, со еден дел од свеста се прашуваше кога ли ќе го стрелаат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Камилски со восхит и замислено го следеше Татко, во неговата свест се будеше сорбонското време кога пред тогашните големи авторитети ја бранеше среќната иднина на детето преку неговото воспитување.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во европската свест се вкорени комплексот на непобедливоста на елитата на жртвуваните ешалони на јаничарите со сите можни последици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
2. Свеста се сознава со помош на посебната способност за интроспекција
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Таму во свеста се вкочанува времето на оној ден кога се оставил домот: со тој миг во сеќавањето непроменливи се луѓето што останале во селото, настаните врзани за нив и тој самиот меѓу тие луѓе и тие настани, божем из'ртел од себе и пошол да бара нешто што немал дотогаш.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Во свеста се отвори пустош и во нејасна далечина се топеше озлоочената сала.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Можам да замислам како хипертекст свеста се шири на сите нешта кои ги примаме, а не само на она што го читаме.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Тогаш, во Татковата свест се роди идејата да избега што побргу, со семејството, небаре следејќи го патот на јагулите до Америка и назад, преку потомците.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)