Денес кога Југославија се распаѓа (а процесот сѐ уште трае без оглед на тоа што владите на новите држави јавно ја прогласија и ја потпишаа клиничката смрт) со фрчење на гранати, пукотници, кукање, лелек и траскот, во мојата раздвоена свест одекнуваат фрагменти од фолклорни мелодии: црногорски, македонски, хрватски, српски, албански...
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)