свекор (имн.) - и (сврз.)

„Ти го украдов, татко. Ти го украдов“, рече, откривајќи си самата на себе со кого разговара и како на јаве во сеќавањето ја гледаше сликата од пред повеќе од седумдесет години кога татко ѝ, по посетата на ќерката, излегуваше да се врати дома, во своето село, а по него, испраќајќи го, одат прво свекрва ѝ, па свекорот и најпосле таа самата, со покорно поведение и на растојание зад нив.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Со свекорот и свекрвата од сведенска богослужба право дома - не бидувало без домаќин, половична да ги гледам ората...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
ЕФКА: Амин! Ајде, баци им рака на свекорот и свекрвата.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ЕФКА: А-а, за мила убавина!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
По наредба на пијаниот свекор и полузаспаната Анѓа, младенците останаа да гувеат до зори.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Добро, Билјана си беше чупе на место, бели платно за свекор и свекрва и така натаму.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Сепак реши да ја посоветува: - Оној момент кога самата ќе почувствуваш дека си доволно силна да го издржиш патувањето, да се сретнеш со Хелвиг, со синот, можеби и со свекорот и свекрвата, тогаш - тргни. Но, не порано.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)