свадба (имн.) - ќе (чест.)

Има време, стопанкаму, ќе стигнеме дома, море и свадба ќе направиме, и ќе се напиеме.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Така требаше. И двете свадби ќе бидат со сватови.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Море кој ни дава нам чупе, сиромаси луѓе сме ние, попче, токо ете, вака, нека се живи пријатели, село и селани, и свадба ќе направиме, и госје ќе тераме.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Сега ќе се женам и на свадба ќе те канам. Ама да ми дојдеш!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Фронтот ќе се отвори и затвори, си велеше Трајан, а свадбата ќе помине...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Но подоцна, кога пак Трајан ќе разбереше од некого во селото дека свадба ќе има, пак доаѓаше в село, и пак стражарно го враќаа назад.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Ако на западната страна ѕвездите, многу порано отколку што е вообичаено, се губат зад планините, свадби ќе има, машки деца, женски телиња.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Но Доце Срменков, како што се чуло, веќе испратил стројнички, три трудни жени во црно, да ја молат Фиданка Кукникова да ткае и да везе женска кошула - млада е, убава е, свадбата ќе се памети.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Разговорот го слушал Симон Наконтик и го прераскажувал до стемнување.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И пак ќе речам: каква ли свадба ќе имаат тие и дали ќе имаат?
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
И свадба ќе му прајме на постариот син...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И бомби паднаа утредента, на многу места во градот; и болницата ја разурнаа кај Градскиот саат, иако, целиот покрив беше прекриен со голем црвен крст; и добар дел од оние што беа полегнати по креветите и очекуваа помош ги развеа ветрот со големата лопата на смртта; бомбите само касарните ги поштедија, чудо невидено; а тој, мојот маж а твојот татко, гледај го ти него, го лашти зелениот форд; селото гори баба се чешла; го светнува, го дотерува, како божем на свадба ќе го носи, и во понеделникот, на седми април, точно според барањето на известието, се качи во автомобилот и замина кон касарните.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Ете, помина со рамнодушност низ мојата лутина“, си реков.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)