самовила (имн.) - ги (зам.)

Повеќе не танцуваше на песочето, а само седеше на карпата крај езерото и како некоја горска самовила ги отпушташе густите руси коси и така - убава, замислена и мила - го дочекуваше изгревот на сонцето, ги дочекуваше пашините гавази, ги одбиваше даровите...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Необичен празник за неброените играчки кои, распрснати околу самовилите ги слулеа тој чуден понес, тоа никогаш не им се случило, ете, вклучени во ритамот на танцот, го покрија лизгалиштето во недоглед.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)